Parki krajobrazowe

Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego, powierzchnia 17 220 ha  – powstał na podstawie rozporządzenia Nr 1/92 Wojewody Leszczyńskiego i Wojewody Poznańskiego z dnia 1 grudnia 1992 r. (Dz. Urz. Woj. Pozn. Nr 16, poz. 142). Obecnie funkcjonuje na podstawie Rozporządzenia Nr 166/06 Wojewody Wielkopolskiego z 31 lipca 2006 r. (Dz. Urz. Woj. Wlkp. Nr 132/06 poz. 3216). Do szczególnych celów ochrony na terenie Parku należy:

-zachowanie historycznej sieci zadrzewień śródpolnych o dużych wartościach przyrodniczych, krajobrazowych, naukowo-dydaktycznych i kulturowych;

-zachowanie i popularyzacja zrównoważonego krajobrazu rolniczego;

-zachowanie bogactwa fauny i flory Parku.

Aktualnie Park nie posiada planu ochrony.

Przemęcki Park Krajobrazowy, powierzchnia 21 450 ha  – powstał na mocy Rozporządzenia nr 115A/91 Wojewody Leszczyńskiego z dnia 25 listopada 1991 roku (tekst jedn. Dz. Urz. Woj. Leszczyńskiego z 1996 r. Nr 22, poz. 89). Zakazy wprowadzone ww. rozporządzeniem obowiązują w takim zakresie, w jakim nie są sprzeczne z listą zakazów zawartych w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (jedn. tekst: Dz. U. z 2009 r., Nr 151, poz. 1220 z póź. zm.).
W związku ze zmianą ustawy o ochronie przyrody uchwalono Rozporządzenie Nr 168/06 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 31 lipca 2006 r. w sprawie Przemęckiego Parku Krajobrazowego (Dz.Urz. Woj. Wlkp. z 2006r. Nr 132 poz. 3218), które zostało uchylone w 2009 r. wyrokami Wojewódzkiego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. W części PK położonej na terenie Województwa Lubuskiego (2894 ha) nadal obowiązuje Rozporządzenie Nr 3 Wojewody Lubuskiego z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie Przemęckiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Lubuskiego Nr 14, poz. 341, luty 2008 r.).

Do szczególnych celów ochrony na terenie Parku należy:

-ochrona i zachowanie jednego z najciekawszych fragmentów krajobrazu polodowcowego
w Wielkopolsce;

-zachowanie populacji rzadkich i chronionych gatunków grzybów, roślin i zwierząt oraz ich siedlisk;

-zachowanie torfowisk i innych środowisk wilgotnych oraz bagiennych;

-utrzymanie walorów kulturowych;

-utrzymanie struktury przestrzennej terenów z uwzględnieniem swoistych cech miejscowego krajobrazu rolniczego.