Lista aktualności Lista aktualności

Powrót

Sadzenie drzew z okazji 100-lecia Powstania Wielkopolskiego

Sadzenie drzew z okazji 100-lecia Powstania Wielkopolskiego

Rok 2018 wyznacza rocznicę szczególną – jest to bowiem już setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Z tej okazji organizowane są na terenie całego kraju uroczystości ,wydarzenia i akcje; w jednym z nich uczestniczyło Nadleśnictwo Kościan.

W miejsowości Gryżyna 12 października br. odbyło się sadzenie drzew z okazji 100-lecia Powstania Wielkopolskiego, zorganizowane przez Gminę Kościan, Polskie Towarzystwo Leśne, Nadleśnictwo Kościan i Muzeum Regionalne im. dr. H. Florkowskiego w Kościanie. Uroczystość rozpoczęła się przywitaniem zaproszonoych gości oraz odsłonięciem tablicy pamięci Józefa Antoniego Lossowa - powstańca Wielkopolskiego i rodowitego Gryżynianina.

Kolejnym punktem programu było krótkie wystąpienie prof. dr. hab. Władysława Chałupki z Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku, poświecone powstańcom Wielkopolskim związanych z leśnictwem oraz pochodzących z terenu zarządzanego przez Nadleśnictwo Kościan, po którym uczestnicy posadzili sadzonki drzew owocowych.

W tym roku w Polsce organizowanych jest wiele uroczystości  z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości. Wspólnie stwierdziliśmy, że należy opowiedzieć dzieje ojczyste poprzez historie lokalne i regionalne, dlatego skupiliśmy się na powstaniu Wielkopolskim i postaci Józefa Lossowa z Gryżyny. Rewitalizacji uległa stara aleja jabłoniowa prowadząca do kościoła św. Marcina. Aleja ta oprócz funkcji estetycznych będzie pełniła w przyszłości funkcję użytkową - informuję Wojciech Kowalkowski, główny pomysłodawca wydarzenia.

Jednostki Lasów Państwowych uczestniczą w różnych uroczystościach o charakterze patriotycznym oraz są organizatorami niektórych z nich. Jedną z takich akcji jest wydarzenie sportowe o nazwie 100leśników#100godzin#100kilometrów#100latNIEPODLEGŁOŚCI. Ma ono na celu zgromadzenie minimum 100 leśników którzy w ciągu 100 godzin pokonają dystans 100 km dla uczczenia 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. 

fot. Karina Jankowska

Józef Antoni Lossow (1874-1950)
Urodził się 13 czerwca 1874 r. w Gryżynie, w powiecie kościańskim. 
W latach 1895-1896 odbył obowiązkową jednoroczną służbę wojskową w armii niemieckiej, gdzie uzyskał stopień ppor. Podczas I wojny światowej,  ze względu na swój wiek, nie został powołany do armii niemieckiej. Nadal prowadził gospodarstwo w rodzinnym majątku. 
27 grudnia 1918 r. w Poznaniu wybuchło powstanie polskich mieszkańców Prowincji Poznańskiej przeciwko Rzeszy Niemieckiej. Polacy domagali się powrotu ziem zaboru pruskiego do Rzeczypospolitej, umacniającej swoją niepodległość. W chwili wybuchu powstania wielkopolskiego Józef Lossow zgłosił się na ochotnika i z wielkim zapałem oraz poświęceniem uczestniczył w formowaniu Konnych Strzelców Straży Poznańskiej (późniejszego 15. Pułku Ułanów Poznańskich), których był tymczasowym komendantem. 
Pod koniec sierpnia 1919 r. jako kierownik sekcji zakupu koni udał się m.in. do Kolonii i Londynu w celu zakupu koni dla armii wielkopolskiej. Przeszedł do rezerwy w stopniu majora w 1921 r. i do 1939 r. pełnił funkcję prezesa Koła Oficerów Rezerwy tego pułku. 
Po wojnie skupił się głównie na hodowli koni remontowych dla wojska za co otrzymał w latach 1927-1937 wiele nagród i wyróżnień. Był prezesem lub członkiem wielu rad nadzorczych związanych z przetwórstwem spirytusowym, a także cukrowniczym oraz fabryki czekolady „Goplana”. Po wojnie skupił się głównie na hodowli koni remontowych dla wojska za co otrzymał w latach 1927-1937 wiele nagród i wyróżnień. Działał w kościańskim sejmiku powiatowym oraz lokalnych oddziałach Ligi Obrony Przeciwpowietrznej i Przeciwlotniczej. Za całokształt swojej działalności otrzymał 27 listopada 1929 r. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
W dniu 25 sierpnia 1939 r. tuż przed agresją Niemiecką na Polskę, przekazał do pełnej dyspozycji dowództwa 15. Pułku Ułanów Poznańskich cały gryżyński majątek wraz ze zdeponowanymi w banku pieniędzmi. 
Józef Lossow okres II wojny światowej spędził w okupowanej Warszawie, z której po wyzwoleniu przeniósł się do Poznania, gdzie zmarł 11 marca 1950 r.