Stanęli naprzeciw czołgów

Poznańskie protesty z 1956 roku, znane także jako Poznański Czerwiec były pierwszymi masowymi wystąpieniami przeciwko komunistycznej władzy w Polskiej Republice Ludowej. Demonstracje rozpoczęli robotnicy poznańskich Zakładów Cegielskiego domagający się lepszych warunków pracy. Spotkali się oni z brutalną odpowiedzią komunistycznych władz.

Tłum blisko 100 000 osób zgromadził się w centrum miasta w pobliżu budynku Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Naprzeciw demonstrantów wysłano 400 czołgów oraz 10 000 żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Dostali oni rozkaz, by stłumić protesty. Podczas tych działań w stronę demonstrujących cywilów padły strzały.

Liczba ofiar 28 czerwca 56' określana jest pomiędzy 57 a setką zabitych, wliczając w to trzynastoletniego chłopca, Romka Strzałkowskiego. Setki ludzi zostało rannych. Poznańskie protesty były wydarzeniem, które stało się zaczątkiem prowadzącym do Polskiego Października i instalacji kierowanego przez Związek Radziecki Rządu.

Pamiętamy

Obchody upamiętniające te wydarzenia tak naprawdę, zaczęły się już w zeszły czwartek 23 czerwca, a ich kulminacja odbyła się w rocznicę wybuchu protestów. Rozpoczęły się one o 6:00 rano, dokładnie o tej samej godzinie 66 lat wcześniej robotnicy załogi W-3 (Zakładów Przemysłu Metalowego H. Cegielski Poznań) nie podjęli pracy, inicjując wydarzenia Czerwca 56'.

W wielu miejscach w mieście złożono kwiaty pod tablicami upamiętniającymi poszczególne momenty i uczestników demonstracji. Zakończenie uroczystości tradycyjnie miało miejsce pod Poznańskimi Krzyżami. Tam wraz z przedstawicielami władz miejskich dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu dr inż. Andrzej Konieczny oddał hołd protestującym robotnikom i mieszkańcom, składając wieniec w tym symbolucznym i ważnym dla Poznania miejscu.